ما آدمها خودمان نیستیم ،برای همدیگر نقش بازی می کنیم .لبخندهای مصنوعی ،قربانت برم ،فدات شم،دلم برات تنگ شده بود و ...تا به کی این همه ریــــــــا؟ چراعادت به ریـــا ؟

ظاهرمان  با باطنمان فرق دارد .بعضی از نقشها تعارف است و بعضی ریا.برسر هم کلاه می گذاریم ،مال حرام می خوریم وخوشحالیم وراضی.خدایا تــو خود رحم کن.البته هستندمردمانی که هنوز خودشان هستند.